Wednesday, March 14, 2012

ENTRY 3: Happy for him?

Yesterday, nakita ko na naman sila actually nakasabay ko pa nga sa pagbaba ng hagdan. Hindi na ko na-shocked kasi I was expecting to see them.




One of my classmates, na kasabay din namin sa pagbaba, called me and said "Hey si anu oh" I am not irritated on what I saw... dun sa classmate ko ako nainis ng konti kasi bakit kailangan pang sabihin yun samantalang nakikita naman nyang he's with his girl, right? Its awkward.




I know may purpose kung bakit nangyayari 'to... kung bakit lagi ko silang nakikita... bakit sa dinami-dami ng makakasabay sa hagdan bakit sila pa. Its God's will.




Actually, wala na akong nararamdaman na bitterness or kahit anung sadness pag nakikita ko sila na magkasama unlike before na sumasakit talaga ang puso ko, yung parang my heart was tearing apart. Now, I am not hurt... there is no pain, I guess? Is that mean that I am slowly moving on? If that so, I am thankful cause I've been waiting for this to happen.




In fact, masaya ako para sa kanya... sa kanila. I am happy not because its the only choice that I have but because its the best thing that I can do.




Alam kong mahirap paniwalaan pero masaya na talaga ako para sa sarili ko at para sa kanila.




I want him to be happy, and I know he will... with her. :)

No comments:

Post a Comment